เมื่อสูญเสียพ่อ ซึ่งเป็นการจากไปครั้งแรกของคนใกล้ชิด ปูเป้-ศศพินทุ์ จึงลองสำรวจตัวเองดูว่า เวลาเราจำคนที่ตายไปแล้ว เราจำอะไร จำยังไง แล้วก็พบว่าตัวเธอเองจำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแทบไม่ได้ ถึงจะผ่านมาไม่นาน แต่ความทรงจำกลับแยกเป็นชิ้นส่วนหมดแล้ว มันอาจจะเป็นกระบวนการปกป้องตัวเองของจิตใจไม่ให้เศร้ามากหรือไม่ เธอเองก็ไม่อาจรู้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น